domingo, 18 de noviembre de 2007

A PORFIRINA



As porfirinas son un grupo de compostos químicos que se caraterizan pola presenza de un anelo “heterocílico plano” con un oco inerior no que se chega a situar un ión metálico. Cando no oco situase un ión de Fe (II) dase lugar a o grupo “hemo”, componente da hemoglobina. Cando se trata dun ión de Mg (II) dase lugar a clorofila.



A porfirina pode ser moi perigosa e provocar graves enfermedades. Pero tamén con ela pode salvarse vidas, xa que nestes momentos os cientificos estan investigando a utilización das porfirinas e mais da luz para curar enfermedades e destruir celulas dañinas.









Si inxectase porfirina nun texido enfermo, por ejemplo canceroso, pode ser activada mediante a luz e así ser destruido este texido, este procedimento denominas terapia fotodinamica. As substancias que desempeñan un papel fndamental nesta terapia, encontranse nas moléculas bioloxicas, estas conteñen o anelo composto por carbono e nitróxeno, como por exemplo a clorofila ou a hemo molécula encargada do transporte de osíxeno e en bastantes encimas. Esta técnica xa coñeciase na antiguedade xa que por ejemplo o Exipto e a India utilizabanse semillas e froitos que contiñan porfirina e sen sabelo curaban a pel cando o sol daballes demasiado. Na terapia fotodinamica inxectanse por vía intravenosa porfirinas, estas substancias fotosensibles concentranse nas células de proliferacón rápida e exportase a luz inicianse unha cascada de reacións moleculares que poden destruir dichas células así como os texidos que compoñes. Entre as dianas para esta terapia contanse os capilares da retina de quienes parecen dexeneraxión macular, tumores e placas aterosclerosis das arterias coronarias. Na actualidade existen fármacos que cun adecuado tratamento fotodinamixo podese curar o acne, o cancer de esófago ou de pulmón, degeneración macular, miopía, queratosis, cancer de pel, alopecia, trastornos vasculares e cancer de próstata.






Pero la porfirina tamen pode provocar enfermedades moi graves e perigosas como é a Porfiria.



Coñecese con este nome a un grupo de enfermedades que se caraterizan pola acumulación no organismo de grandes cantidades de porfirinas. É normal que o corpo descompoña porfirinas. Estas saen do corpo a través da orina ou as heces, pero as persoas que padecen porfiria teñen unha anomalía xenética ou adquirida nos procesos metabólicos a partir da cal se sintetiza a hemoglobina da sangue. Unha alteración no conxunto de reaccións quimicas impide que as porfirinas cheguen a transformarse en hemoglobina, o que produce unha acumulación de porfirinas no organismo e anemia. A ación da luz sobre as profirinas produce unha excitación electrónica na molécula que, por medio dun proceso de transeferencia de electróns, da lugar a formación de radicais libres ((primer artículo do blog)) a partir de outras moléculas que encontranse próximas. Estos radicais libres son os causantes da destrución dos texidos. Existen varios tipos de porfirias con diferentes efectos sobre o noso organismo: psíquicos, cutáneos, hepáticos... esta variedade correspondese coa porfiria eritropollética conxénita.



Os síntomas principais desta enfermidade son:


-Colicos ou dor abdominas.


-Sensibilidade a luz a causa das erupcións que se producen.


-Problema co sistema nervioso e muscular.



Os ataques poden ocurrir de forma súbita, xeralmente con dor de estómago forte, seguido de vómito e estreñimento. Estar a sol pode causar dor, sensacións de calor, ampollas, ao igual que enroxecimento e hinchazón da pel. As ampollas sanan lentamente, a menudo con cicatrización ou cambios na cor da pel, que poden ser deformantes. A orina pode tornar de cor vermello ou marrón despois do ataque.



Outros síntomas que poden ocurrir son:


-Dolor muscular.


-Parálisis ou debilidade muscular.


-Entumecimento ou hormigueo.


-Dolor nos brazos e pernas.


-Dolor de espalda.


-Cambios de personalidade.




Os síntomas desta enfermidade pode recordarnos a apariencia dun vampiro, por iso moita xente pensa que o personaxe do vampiro esta inspirado non só no principe rumano de século XV, cullo sobrenome Drácula era debido a que era fillo de Vlac Dracul, se non tamén na xente que padecía esta enfermidade.


Por algúns destos aspetos que teñen en común:



A porfiria produce sensibilidade a la luz solar, se dice que os vampiros só saen pola noite. A porfiria tamén pode crear retración das encías o que da a impresión de que os seus dentes aumentan de tamaño, sobre todo os colmillos. Debido a la fotosensibilidade do enfermo o organismo para protegerse da luz solar, provoca un crecimento do vello en lugares sorprendentes como as mans, as llemas dos dedos... Tamen dicese que os vampiros repelen e odian o allo, pois resulta que un dos componentes do allos e un potente destructor do grupo de proteinas Hem, polo que non só coa inxestión do mesmo, se non coa simple aspiración do allo a unha persoa que padece porfiria provocalle un agravemento da súa enfermidade. Normalemente as persoas que padecen esta enfermidade soen vestir de negro.



Desgraciadamente esta enfermidade non ten curación, pero si podese ralentizar e minimizar ao máximo os síntomas a base de, entre outras cousas transfusións de sangue. Que curiosamente tamén ten un pequeño hilo de enlace cos vampiros. Aínda así unha causa é facer transfusión de sangue e outra cousa moi distinta e chupar a sangue doura persoa...

2 comentarios:

~ ClâRÜçhYs$ & M€r!! ~ dijo...

Jeje muy bn pekeña!!... :)

eloy dijo...

curioso tema...

gustoume este post