HEROÍNA

Todos coñecemos a heroína, unha droga, que esta prohibida na maioria dos países, e que é altamente adictiva.

A composición da heroína é esta:

C21H23NO5

E o seu peso en mol é = 369.41

Pertence o grupo dos opiáceos ((alcaoides presentes no opio)) e preparase a partir da morfina, substancia que se encontra na capsula da Papaver somniferum, chamada vulgarmente “adormidera”.

Esta planta é a do opio, é unha planta herbácea do xénero Papaver, dentro da familia das Papaveráceae, esta plana encontrase común en Europa.
As semillas desta planta gozan dunha boa aceptación na alimentación xa que teñen propiedades antioxidantes, e o seu contido en vitamina B, lípidos, glúcidos e proteínas.

Fruto da adormiladera


Pero tamén é coñecida porque os seus frutos semimaduros ((en forma de capsula)) así como a súa savia seca, teñen un alto contenido en “alcaloides” de onde se obten a heroína, tamén chamada “pasta”, “H”, “blanco”, “lenguazo”, “goma” ou “cabalo”.

O consumo de heroína produce alucinacións e vómitos. Unha doses moi alta pode provocar paro respiratorio, e en consecuencia, a morte.
A heroína pode fumarse, inxectarse ou inhalarse.
Cando utilizase o metodo de inxeción, e utilizan a mesma agulla varias persoas, correse o resgo de contaxiarse de enfermidades moi perigosas, como é o VIH ou algunhas hepatitis. En España, un 59% dos afectados polo virus do sida, se infectaron por vía parenteral entre 1982 e 1998.

A heroína apareceu cando no 1883, un quimico alemán, chamado Dresser, aislou un opiáceo nuevo (neses intres), grazas a acetilación do clorhidrato de morfina, obtendo esta substancia, chamada científicamente diacetylmorfina.

Ao principio pensouse na heroína como unha sustitiuta da morfina, a cuál produce bastante adición, pero ao pouco tempo demostrouse ca adición xerada por esta substancia era moito máis intensa ca da morfina.

Tamén creíase que con esta substancia a tuberculosis vencerase, xa que a acción desta substancia sobre as vías respiratorias era moi forte, por isto “Bayer” rexistrou a marca comercial “Heroin”, este nome creouse combinado ao “heros” ((latín heroe)) e o sufixo medicinal “-in”, creando a o nome “ Femme Heroine”.

A propaganda de Vayer para comercializar a heroína a nivel mundial aseguraba que esta ao revés da morfina, producía un aumento de actividade. Adormecía todo sentimento de tremor, e incluso con doses mínimas facía desaparecer todo tipo de tos.

A heroína sin refinar tamén ten un nome, “brown sugar” ((azucar moreno)).

Neste intres a heroína é unha das drogas de mayor consumición, e moi perigosa.

Actualmente o clorhidrato de heroína utilizase moi pouco na mediciña, so en casos severos.Pero iso si, un estudo realizado en varias cidades alemáns demostrou que a heroina é máis efectiva que a metadona nas terapias de desintoxicación nos adictos a heroína.