Teoría da relatividade.

Con este nombre englobanse doús grupos diferentes de investigación en ciencias fisicas, Relatividade espacial e relatividade Xeral, xa que os dous están conectadas cos descubrimentos do físico Albert Einstein.

A teoría da Relatividade de Einstein xurdiu deste feito:

Supostamente as leis do movemento establecidas xa por Newton hacia o 1680, dicían que dous o máis movementos sumanse dacordo coas regras da aritmética elemental.

Entón, se un rapaz tira dende un tren que pasa a nosa carón unha pelota a 20 km/ h na dirección do movemento do tren. Esta pelota, para o neno, movese a 20 km/h , pero para nos o movemento do tren mais o da pelota súmanse, de modo que a pelota moverase a velocidade de 40 km/h.

Isto demostra que non se pode falar da velocidade a secas, xa que esta poderiase decir que é relativa. O importa, é a velocidade con respecto a un observador particular.

Einsten o que fixo foi demostrar que o que funciona para pelotas (( ou para calquer outro tipo de obxeto)) non funciona para a luz. E decir, este home demostrou que a luz é a única constante no universo, todo o demais varía según o marco de referencia do observador.

¿ E como chego a esta conclusión?

Pois nun principio el pensou que só habería dúas posibilidades respecto a velocidade da luz, unha que esta propagarase a favor do movemento terrestre (( nese caso iría moito maís rapido que no outro, xa que outra forza axudaríalle no seu movemento )) ou a outra que sería, en contra deste movemento.

Pero tras unha serie de medicións moi especificas, descubriu que a luz non variaba de ningunha maneira, fose cal fose a natureza do movemento da fonte que emitía a luz.

Isto indicaba que a luz en calquera circunstancia que se encontrara, sempre tería a mesma velocidade (( 299.793 km/s )).

Pero Einsten non se quedou ahí, se no que a parte asegurou que para explicar esta constancia da luz, había que aceptar tamén unha serie de conceptos un pouco inimaginables.

....................................

Por exemplo, esta teoría sostén que o tempo non é absoluto, se non que varía.. Isto é, o tempo de un obxeto visto por un observador externo pasa máis lentamente a medida que aumenta o seu movemento lineal.

Isto demostrouse con reloxes átomicos sincronizados, e foi o propio Einsten o que propuso a paradoxa dos xemelgos; un home viaxa ao espacio casi a velocidade da luz, deixando na Terra o seu irmán xemelgo. Ao volver na Terra pasarán 50 anos, pero para o viaxeiro só 20.

Tamén que os obxetos tiñan que acortarse na dirección do movemento, canto maior fora a velocidade, ata chegar aun punto no que a lonxitude fose nula no limite da velocidade da luz.

Outro fenómeno era, que a masa dos obxetos no movemento tiña que aumentar canto maior fora a velocidade deste, ata chegar a facere infinita no limite da velocidade da luz. Tamén que a masa era equivalente a unha certa cantidade de enerxía, e a enerxía era igual a unha certa cantidade de masa.

Grazas a isto resolveu moitos problemas que preocuparán aos cientificos nese momento, e conseguiu a ecuación : E = mc2, na que dí que a enerxía é igual a masa pola velocidade da luz ao cuadrado.

Hai que decir que os cambios preditos por Einsten só se notan cando ocurren grandes velocidades; como poden ser nas partículas subatómicas. E tamén , que se está teoría non fose acertada, por ejemplo, as bombas atómicas non explotarían e tamén certas obsevacións astronómicas serían imposibles de facer.